اثربخشی مداخلات رفتاری بر تغییر رفتار روزانه مدرسه و تکلیف گریزی کودکان با اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی

دانش آموزان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی در معرض مشکلات زیادی در حوزه های کارکردی از جمله وضعیت تحصیلی هستند؛ لذا این پژوهش به منظور بررسی اثر درمانی مبتنی بر مداخلات رفتاری هماهنگ درمان گر، خانه و مدرسه بر تغییر رفتار روزانه مدرسه ای و کاهش تکلیف گریزی کودکان با اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی صورت گرفت. جامعه آماری شامل تمامی کودکان با اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی بود که به یکی از مراکز مشاوره تهران در سال 97-1396 مراجعه کرده بودند. از بین کودکان واجد شرایط با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی 30 دانش آموز پسر 8 تا 9 ساله به همراه والدین و معلم شان انتخاب و در دو گروه گواه و آزمایش جای دهی شدند. به گروه آزمایش روش درمانی هماهنگ درمان گر، خانه و مدرسه در طول سه ماه آموزش داده شد. از مقیاس مشکلات رفتاری کانرز فرم والدین (1978) و مقیاس مشکلات رفتاری کانرز فرم معلم (1998) در این پژوهش استفاده شد. نتایج نشان داد که روش درمانی رفتاری هماهنگ درمان گر، خانه و مدرسه بر تغییر رفتار روزانه مدرسه ای (0٫001 با توجه به اثربخشی درمان هماهنگ درمان گر، خانه و مدرسه پیشنهاد می شود از این روش آموزشی به منظور بهبود وضعیت کودکان با اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی استفاده شود.