اثربخشی بسته فراتشخیصی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد، درمان متمرکز بر شفقت و رفتاردرمانی دیالیکتیکی بر رفتار خوردن و خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن زنان مبتلا به اضافه وزن و چاقی

چاقی و اضافه وزن به عنوان مشکلی جدی و جهانی به شمار می رود. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی بسته آموزشی فراتشخیصی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد، درمان متمرکز بر شفقت و رفتاردرمانی دیالیکتیکی بر رفتار خوردن و خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن در زنان مبتلا به اضافه وزن و چاقی انجام گرفت. پژوهش حاضر آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه شامل زنان مراجعه کننده به کلینیک تغذیه شهر تنکابن در سال 96- 1395 بود که از بین آن ها 20 زن مبتلا به اضافه وزن و چاقی (هر گروه ده نفر) از طریق انتساب تصادفی ساده به روش قرعه کشی، در دوگروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. این افراد پرسشنامه های خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن (کلارک، 1991) و رفتار خوردن هلندی (فورمن، 2009) را پیش از شروع جلسات و دوهفته بعد از پایان جلسه دوازدهم و سه ماه پس از آموزش تکمیل کردند. داده ها ازطریق روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی تحلیل کواریانس چند متغیره (MANCOVA) و با استفاده از نرم افزار SPSS20 تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که میانگین نمره پیش آزمون خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن و رفتار خوردن گروه آزمایش برابربا 85٫10 و 118٫80 است. درحالی که میانگین پس آزمون و پیگیری خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن و رفتار خوردن به ترتیب برابر با (145٫30 و 151٫20) و (84 و 78٫60) است. همچنین میانگین پیش آزمون خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن و رفتار خوردن گروه گواه برابر با 70٫80 و 128٫60 است و میانگین پس آزمون و پیگیری خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن و رفتار خوردن گروه گواه به ترتیب برابر با (66٫90 و66٫20) و (119٫90 و 125٫50) است. نتایج تحلیل کواریانس چندمتغیره نشان می دهد بسته فراتشخیصی مبتنی بر شفقت، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالیکتیکی در افزایش خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن و کاهش رفتار خوردن موثر بوده است (0٫001>p). باتوجه به یافته های پژوهش، کاربرد بسته آموزشی فراتشخیصی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد، درمان متمرکز بر شفقت و رفتاردرمانی دیالیکتیکی می تواند در ارتقای بهزیستی جامعه موثر باشد.