بررسی میزان فرسودگی شغلی و ابعاد آن در کارکنان درمانگاه های نظامی منتخب در شهر تهران در سال 1397

فرسودگی شغلی وضعیتی از خستگی فیزیکی یا احساسی است که منجر به کاهش پیشرفت در کار می شود. این پژوهش با هدف بررسی میزان فرسودگی شغلی و ابعاد آن در کارکنان درمانگاه های نظامی منتخب درشهر تهران در سال 1397 می باشد. در این پژوهش توصیفی تحلیلی همه کارکنان درمانگاه های منتخب نظامی در شهر تهران در سال 1397 بررسی شدند. ابزارهای پژوهش شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلش (Maslach) بود که توسط کارکنان تکمیل شد. پرسشنامه ماسلش دارای دو قسمت فراوانی و شدت می باشد و دارای سه بعد خستگی عاطفی، مسخ شخصیت و ناکارآمدی است. تعداد 193 نفر با متوسط سنی 82/31 با انحراف معیار 09/7 سال شرکت داشتند. 152 نفر (7/78%) مرد و 41 نفر (3/21%) زن بود. میزان نمرات در فرسودگی شغلی عبارت است از: میزان خستگی عاطفی 15/47 درصد، میزان مسخ شخصیت 93/54 درصد، میزان ناکارآمدی 27/50 درصد بود که همه سطح بالا تلقی می شوند. بین متغیرهای وضعیت تاهل، سابقه کاری با فرسودگی شغلی و بین متغیرهای وضعیت تاهل، علاقه به شغل، سطح تحصیلات با خستگی عاطفی و بین متغیرهای سن، سابقه کاری با ناکارآمدی رابطه معناداری دیده شد. در بعد خستگی عاطفی متغیر تحصیلات، در بعد ناکارآمدی سابقه کارکنان بیشترین تاثیر را داشتند و در فرسودگی شغلی سابقه کارکنان بیشترین تاثیر را داشت. میزان فرسودگی شغلی و تمام آبعاد آن در کارکنان درمانگاه های نظامی به طور کلی بالا می باشد در نتیجه جهت کاهش میزان فرسودگی شغلی و ارائه خدمات با کیفیت، ما نیازمند حمایت و ارائه برنامه های منظم می باشیم.