دورنمای اثرات فناوری های نوین اطلاعاتی و ارتباطی بر جرائم اجتماعی

هدف از تدوین این مقاله، مطالعه آثار ظهور فناوری های نوین اطلاعاتی و ارتباطی چون اینترنت، ماهواره و تلفن همراه، در فرآیند شکل گیری جرائم در پنج سال آینده در ایران می باشد. این فناوری ها دامنه مرزهای متعارف محیط فعالیت ناجا را که پیش از این در دنیای واقعی و ملی تعریف شده بود به دنیای مجازی و بین المللی کشانده است. چنین تغییرات محیطی حامل تهدیدات و فرصت هایی است که از پیامدهای غیر قابل اجتناب آن، تغییر در کمیت و کیفیت جرائم می باشد. در تغییر کمیت ، تعداد و فراوانی جرائم افزایش یا کاهش می یابد و در تغییر کیفیت ، ماهیت جرائم و فرایند تحقق و فعلیت آ نها مد نظر قرار می گیرد. دو فرضیه، محور این مطالعه را تشکیل می دهند که برای آزمون آ نها از روش های آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردیده است. جامعه آماری این پژوهش را مدیران و کارشناسان ارشد ناجا و خبرگان آشنا به موضوع تحقیق تشکیل می دهند که بر اساس فرمول نمونه گیری از جامعه محدود، تعداد 40 نفر از آنها به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیدند. از دو روش پرسشنامه و مراجعه به اسناد و مدارک برای جمع آوری اطلاعات استفاده گردیده است. نتایج حاصل از تحلیل اطلاعات نشان می دهد که فن آوری های نوین اطلاعاتی و ارتباطی از طریق تغییر صحنه جرم، ابزارها، روش ها و انگیزه های ارتکاب جرم بر فرایند شکل گیری جرائم تاثیر گذاشته و کمیت و کیفیت آن ها را دستخوش تغییر می نماید.