یک الگوی نظری مبتنی بر نظریه رفتار مشکل برای تبیین رفتارهای مشکل: تمرکز بر نقش میانجی عوامل روانی، اجتماعی

 هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی ویژگی های روانسنجی نسخه فارسی سازه های روانی، اجتماعی به عنوان پیش بینی کننده های رفتارهای مشکل، در چارچوب یک الگوی روابط ساختاری مبتنی بر نظریه رفتار مشکل بود.

روش بررسی خود گزارشی مقطعی به کار گرفته شد. 505 دانش آموز (288 پسر و 217 دختر) از بین 18 دبیرستان با روش نمونه گیری طبقه ای، خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای اصلی سنجش شامل پرسشنامه سلامت و رفتار نوجوان، مقیاس شایستگی اجتماعی سایمونس-مورتن و عزت نفس روزنبرگ بودند. رویکرد تحلیلی الگوی معادلات ساختاری برای آزمون روابط میان سازه های روانی، اجتماعی و با رفتارهای مشکل چارچوب نظری مطالعه حاضر، بکار گرفته شد.

نتیجه نهایی تحلیل عاملی تاییدی، تدوین یک الگوی جدید برای تبیین رفتارهای مشکل نوجوانان و شناسایی پدیده سندرم رفتار مشکل بود. شاخص های آماری نشان داد که الگو تناسب قابل قبولی با داده ها دارد (شاخص CFI و NNFI برابر با 0/98 و شاخص RMSEA برابر با 0/065) همچنین، این الگو شاخص خطر در سطح فردی را به عنوان میانجی اثرات خانواده، همسالان و مدرسه بر رفتار هایمشکل، مشخص نمود.

تحلیل عاملی از وجود سندرم رفتار مشکل حمایت می کند. یافته ها پیشنهاد می کند که الگوی جدید تبیین رفتار مشکل می تواند در مطالعات مربوط به نوجوانان ایرانی بکار گرفته شود.