تحلیل جریان های مهاجرت به مناطق 22 گانه ی شهر تهران

موقعیت سیاسی شهر تهران موجب شده است این شهر طی دهه های گذشته به مرکز تجاری، صنعتی، اداری، آموزشی و نظامی ایران تبدیل شود. چنین وضعیتی سبب ایجاد موج های مهاجرتی و جابه جایی جمعیت از سرتاسر نقاط کشور به مقصد این شهر شده است. جهت شناخت وضعیت جمعیت مهاجر شهر تهران، در این مقاله با استفاده از داده های سرشماری های 1385 و 1390 به مهاجران طول عمر و جمعیت شناور شهر تهران اشاره شده است و جمعیت مهاجر آن از لحاظ مبدا و ویژگی های مهاجرت شان به تفکیک مناطق 22گانه شهرداری مطالعه شده است. بعد از عامل پیروی از خانوار که مهم ترین دلیل مهاجرت به شهر تهران است، عامل های اشتغال، دستیابی به مسکن مناسب، تحصیل و انجام خدمت وظیفه از علت های مهم مهاجرت به شهر تهران است. با درنظر گرفتن استان های مبدا مهاجران و علل مهاجرت به شهر تهران، مناطق شهرداری 4، 5، 6 و 15 در مقایسه با سایر مناطق، مهم و قابل توجه تشخیص داده شده است. در کنترل، مدیریت و برنامه ریزی مهاجران و جمعیت شناور مناطق مختلف شهر تهران، یک سری برنامه های سیاستی مستقیم و غیر مستقیم منعطف، موقعیتی و مشارکتی را می توان اعمال نمود.