رابطه بین پلی مورفیسم های ژن های ترمیم DNA با سرطان تیرویید

سرطان تیروئید یکی از شایعترین سرطانهای غدد درون ریز است. یکی از عوامل موثر در ایجاد ان اثر اشعه و به دنبال آن شکست DNA است. از جمله مسیرهای مهم ترمیم DNA شکسته شده، مسیر Non Homologous End ( NHEJ Joining ( و Homologous Recombination) HR ) می باشد. تاکنون مطالعات زیادی رابطه بین پلی مورفیسم های ژن های این دو مسیر با سرطان تیروئید را بررسی کردند. پایگاه های اطلاعاتی انگلیسی، PubMed و Google Scholar برای جست و جوی مقالات منتشر شده بین سال های 2000 تا 2016 بررسی و مقالات مرتبط انتخاب شد. یک مطالعه در ایران ارتباط پلی مورفیسم Ile3434Thr ژن XRCC7 با سرطان تیروئید تمایزیافته و یک مطالعه در پرتغال رابطه KU80، همچنین سه مطالعه رابطه پلی مورفیسم های C18067T و T241M ژن XRCC3 و یک مطالعه رابطه پلی مورفیسم های 2259C>T و GLN221GLU ژن Rad52 با این سرطان را نشان داد. سایر مطالعات هیچ ارتباط معنی داری بین پلی مورفیسم های دیگر ژن های این مسیر با سرطان تیروئید را نشان نداد. امید است در آینده با به کارگیری روش های جدید مانند SNP array، مطالعات بیشتری روی انواع دیگر پلی مورفیسم های ژن های ترمیمی با تعداد نمونه بیشتر در سرطان تیروئید و دیگر سرطانها در جمعیت های مختلف انجام شود تا بتوان از این ژن ها به عنوان یک بیومارکر در پیشگویی، تشخیص و درمان سرطان استفاده نمود.