اثر بازدارندگی عصاره چای ترش بر رشد ساکارومایسس سرویزیه و لاکتوباسیلوس پلانتاروم در آب آلبالو

آب میوه ها مواد غذایی حساس به فساد میکروبی میباشند و ساکارومایسس سرویزیه و لاکتوباسیلوس پلانتاروم از مهمترین باکتری های فساد آبمیوه میباشند. در این تحقیق اثرات آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی عصاره چای ترش بر روی ساکارومایسس سرویزیه و لاکتوباسیلوس پلانتاروم در آب آلبالو در طی سی روز نگهداری بررسی گردید. پس از استخراج عصاره چای ترش با اتانول 70 درصد، آزمونهای حداقل میزان کشندگی (MBC) و مهارکنندگی (MIC) بر روی عصاره استخراج شده انجام شد. تیمارهای آب آلبالو (حاوی 20% کنسانتره آب آلبالو) با افزودن مقادیر 2/5، 5، 10 درصد عصاره چای ترش و تلقیح لاکتوباسیلوس پلانتاروم و ساکارومایسس سرویزیه به میزان 107 CFU/ml تهیه گردید. اسیدیته، مواد جامد محلول، شمارش جمعیت ساکارومایسس سرویزیه، لاکتوباسیلوس پلانتاروم و ارزیابی حسی مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری مینی تب ورژن 9/4 و در قالب آزمون معنی داری دانکن در سطح احتمال 0/05 درصد برای 8 تیمار در سه تکرار انجام شد . مقادیر MIC و MBC مقاومت بالاتر ساکارومایسس سرویزیه در مقایسه با لاکتوباسیلوس پلانتاروم در برابر عصاره چای ترش را نشان داد. اسیدیته افزایش یافت (p<0/05) . میزان مواد جامد محلول و میزان جمعیت میکروبی آب آلبالو به طور معنیداری کاهش یافت (p<0/05). تیمار با 10 درصد عصاره چای ترش، بالاترین میزان کاهش جمعیت میکروبی را نشان داد. همچنین نتایج آنالیز حسی نشان داد افزایش درصد استفاده از عصاره چای ترش به طور معنیداری میزان امتیازات عطر و بو، طعم و مزه و میزان امتیازات پذیرش کلی را کاهش داد(p<0/05) .