مدلسازی ساختاری در تبیین مولفه های توسعه پایدار اماکن ورزشی بر محیط شهری

هدف از انجام پژوهش، تجزیه تحلیل مولفه های توسعه پایدار اماکن ورزشی(اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی) ورزشگاه تختی تبریز بر محیط شهری بود. جامعه ی آماری پژوهش را 650 نفر از ساکنان اطراف ورزشگاه تختی، نیروهای انتظامی، نیروهای شهرداری مستقر در اطراف ورزشگاه و مسئولین ورزشگاه تشکیل داده اند. حجم نمونه از طریق روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و هدفمند به تعداد 240 نفر انتخاب شدند. پژوهش حاضر بر اساس هدف از نوع، کاربردی و به لحاظ ماهیت توصیفی است. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه استفاده شد. روایی(محتوی، همگری، واگرا) و پایایی(بارعاملی، ضریب پایایی مرکب و ضریب آلفای کرونباخ) پرسش نامه ها در حد قابل قبول و خوب بودند. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها را می توان توسط نرم افزار AMOS و با استفاده از ضرایب رگرسیونی نشان داد. یافته های پژوهش نشان داد، مولفه های توسعه پایدار اماکن ورزشی (اقتصادی، زیست محیطی)، بر محیط شهری تبریز تاثیر معنی داری داشت، همچنین بین عامل اجتماعی توسعه پایدار اماکن ورزشی، تاثیر مثبت و معنی داری بر محیط شهری یافت نشد که از این میان زیست محیطی با ضریب رگرسیونی 0/73 بیشترین تآثیر را بر محیط شهری تبریز داشت. بنابراین متولیان جامعه ورزشی با ایجاد توسعه پایدار، آینده ای مطلوب را برای جوامع بشری تضمین می کنند و در آن شرایط زندگی و استفاده از منابع، بدون آسیب رساندن به یکپارچگی، زیبایی و ثبات نظام های حیاتی، نیازهای انسان را برطرف می کنند.