پایش پرندگان رودخانه کارون در محدوده شهر اهواز (آذر 1388 لغایت خرداد 1389)

این تحقیق از آذر ماه سال 1388 تا اواخر خرداد ماه 1389 انجام شد. محدوده مورد مطالعه حدود 10 کیلومتر و مسیری از رودخانه کارون بود که در محدوده شهر اهواز قرار دارد. روش شمارش به صورت شمارش کل بود. در مسیر مورد مطالعه،7 گونه آبزی، 13 گونه کنار آبزی و 43 گونه خشکی زی شناسایی شدند. بیشترین تعداد گونه در فروردین ماه (59 گونه) و کمترین تعداد گونه در آذر ماه (22 گونه) در منطقه مورد مطالعه حضور داشتند. از نظر شاخص مارگالف، در فروردین ماه بیشترین غنای گونه ای (6/46) و در آذر ماه، کمترین غنای گونه ای (2/879) وجود داشت. از نظر شاخص منهینک، بیشترین غنای گونهای در دی ماه (0/792) و کمترین غنای گونه ای، در خرداد ماه (0/573)بود. از نظر شاخص سیمپسون، بیشترین تنوع گونه ای به ترتیب در فروردین ماه (0/931) و کمترین تنوع گونه ای در آذر ماه (0/769) وجود داشت، و از نظر شاخص شانون- وینر، بیشترین تنوع گونهای در فروردین ماه (4/344) و کمترین تنوع گونهای در ماه آذر (2/874) بود. از نظر شاخص یکنواختی سیمپسون، بیشترین یکنواختی در فروردین ماه (0/246) و کمترین یکنواختی در خرداد ماه (0/179) وجود داشت و از نظر شاخص کامارگو، اردیبهشت ماه، بیشترین مقدار یکنواختی (0/289) و بهمن ماه، کمترین مقدار یکنواختی (0/217) را به خود اختصاص داده بودند. در نتیجه، با توجه به اینکه شاخص های یکنواختی تنوع گونه ای نشانگر کیفیت خوب زیستگاه هستند، رودخانه کارون برای انواع پرندگان شرایط مناسبی دارد که در این امر بایستی مدیریت آنها مورد توجه قرار گیرد و راهکارهای ارائه شده در مقاله میتواند در بهبود وضعیت رودخانه موثر باشند.