اثر عصاره هیدروالکلی گل انار (Punica granatum L.) بر تعداد سلول‎ های بتای فعال پانکراس در موش‎ های صحرایی دیابتی ‎شده توسط استرپتوزوتوسین

در مطالعه حاضر، تاثیر عصاره هیدروالکلی گل انار بر تعداد سلو لهای فعال بتای پانکراس در رت های دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تعیین تعداد سلول های فعال بتای پانکراس، بعد از تیمار عصاره، حیوانات توسط دیاتیلاتر، بیهوش و پانکراس آن ها خارج شد و پس از فیک سشدن در فرمالدئید 4 درصد، با استفاده از پارافین برای برش گیری آماده شدند. از نمونه های پانکراس، برش های 3 میکرونی تهیه شد و تعداد سلول های بتای فعال، با استفاده از کیت ایمونوسیتوشیمی بررسی گردید. نتایج نشان داد که تیمار عصاره 200 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم، موجب افزایش تعداد سلول های بتا با ،150 ، هیدروالکلی در غلظت های 100 فعالیت ترشحی انسولین، در مقایسه با رت های دیابتی کنترل می شود. گل انار به طور موثری فعالیت سلو لهای بتا را در مقایسه با رت های دیابتی کنترل افزایش می دهد. بنابراین، گل انار با افزایش آزادسازی انسولین، موجب کاهش گلوکز سرم در حیوانات دیابتی می شود. در نتیجه، عصاره هیدروالکلی گل انار، دارای اثر هیپوگلیسمیک در رت های دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین با آزادسازی انسولین از سلو لهای بتای پانکراس شده و احتمالا کاربرد سنتی آن تایید می گردد.