گذار از جهان هرودوتی به جهان پلوتارخوسی: آسیب شناسی ترجمه های فارسی متون کهن بنیادین دنیای باستان

در پژوهش های تاریخ ایران باستان که کمبود اطلاعات اعم از نوشته های مورخان کلاسیک، پوست نوشته ها و سنگ نوشته ها، و به مفهومی دیگر، داده های مادی(باستان شناختی) و مکتوب،  مورخ را در تحلیل صحیح و دقیق آن دوره دچار مشکل می کند، ترجمه یک اثر کلاسیک مربوط به دوره ای خاص چنان اهمیت می یابد که تنها با انتشار یک اثر در این حوزه، اطلاعات و داده های تاریخی به گونه ای دیگر تفسیر و تعبیر خواهند شد. از این رو، روشن است که ترجمه آثار کلاسیک یونانی و لاتین اهمیتی دو چندان می یابد و شایسته است که مترجم افزون بر احاطه کامل بر دوره تاریخی متن موردنظر، بکوشد با وقوف کامل بر سبک و اسلوب نگارش نویسنده، وفاداری نسبت به متن را تمام و کمال حفظ نماید. این پژوهش بر آن است با بررسی تطبیقی ترجمه های دو مورخ کهن یونان و روم باستان، هرودوت هالیکارناسی و پلوتارخوس خرونه ای، راهکارهایی را برای جلوگیری از خطای پژوهشی مترجم-محققان ارائه دهد.