بررسی تاثیر سندبلاست بر استحکام باند کششی دو لاینر سیلیکونی دائمی به بیس دنچر

سافت لاینرها موادی هستند که در پروتزهای متحرک به منظور حفظ سلامت مخاط ملتهب استفاده می شوند. روش های متعددی برای تغییر استحکام باند آنها به بیس آکریلی وجود دارد که یکی از این روش ها سندبلاست می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر سندبلاست بر استحکام باند کششی دو لاینر سیلیکونی دائمی می باشد. 36 نمونه آکریلی گرما سخت به شکل دمبل در اندازه های 75 میلیمتر طول، 12 میلیمتر قطر و 7 میلیمتر در نازک ترین قسمت ساخته شدند. از قسمت میانی تمامی نمونه ها به اندازه 3 میلیمتر و با استفاده از دستگاه برش و تحت خنک کننده آبی، بریده شد. سپس مطابق با تغییرات سطحی و نوع سافت لاینرها نمونه ها به 4 گروه تقسیم شدند: گروه بدون تغییرات سطحی با سافت لاینر مولوسیل، گروه بدون تغییرات سطحی با سافت لاینر GC، گروه آماده سازی شده با ذرات آلومینیوم اکساید 50 میکرون با سافت لاینر مولوسیل و گروه آماده سازی شده با ذرات آلومینیوم اکساید 50 میکرون با سافت لاینر GC استحکام باند کششی میان سافت لاینر و رزین آکریلی در تمامی نمونه ها با دستگاه Universal testing و با سرعت 5 mm/min  تحت نیروی کششی سنجیده شد و از تست ANOVA دو طرفه و T مستقل برای ارزیابی داده ها استفاده گردید.  میانگین TBS در گروه های سند بلاست شده بطور معناداری بیشتر از سایر گروه ها بود و میانگین TBS در گروه مولوسیل نسبت به گروه GC با یا بدون سند بلاست بیشتر بود. (p=0.001 ) سندبلاست باعث افزایش  استحکام باند کششی سافت لاینر سیلیکونی به بیس پروتز میشود. علاوه بر این سافت لاینر مولوسیل در مقایسه با GC مستحکم تر به نظر می رسد.