بررسی تغییرات استخوانی در بیماران مبتلا به سندرم سودواکسفولیاسیون

بررسی وجود همراهی بین استئوپروز و سندرم سودواکسفولیاسیون. این مطالعه مورد شاهدی، روی بیماران مراجعه کننده به درمانگاه چشم بقایی پور بیمارستان شهید صدوقی یزد در سال 1394 صورت گرفت. گروه مورد شامل 35 بیمار مبتلا به سندرم سودواکسفولیاسیون و گروه شاهد شامل 35 بیمار فاقد شواهد این سندرم بود. بیماران هر دو گروه تحت سنجش تراکم (دانسیتومتری) استخوان قرار گرفتند. تکمیل پرسشنامه ها توسط یک نفر (پزشک مجری) انجام شد. در نهایت نتایج به دست آمده از دو گروه مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. بین میانگین تراکم استخوانی ستون مهره ها بین دو گروه شاهد و مورد اختلاف آماری معناداری وجود داشت (02/0- -82/0- :دامنه اطمینان95 درصد، 002/0P=). به طوری که میانگین تراکم استخوان ستون مهره ها در گروه مورد 36/0±57/2- و در گروه شاهد 02/0±48/1- و میانگین تفاوت دو گروه 028/0±09/1- بود. هم چنین نتایج نشان دهنده عدم وجود رابطه معنادار بین سن و جنس با میزان بروز استئوپروز در بیماران مبتلا به سندرم سودواکسفولیاسیون بود (05/0P>). بیماران مبتلا به سندرم سودواکسفولیاسیون در مقایسه با بیماران فاقد این سندرم، در خطر بیش تری از نظر ابتلا به استئوپروز بودند. در بیماران مبتلا به سندرم سودواکسفولیاسیون باید با انجام معاینات منظم و در موارد شک قوی، اندازه گیری تراکم استخوانی از بروز استئوپروز پیشگیری نمود.