اثربخشی آموزش تکنیک هایی از موج های روان درمانی اول، دوم و سوم بر خودکنترلی دانش آموزان

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش تکنیک هایی از موج های روان درمانی اول، دوم و سوم بر خودکنترلی دانش آموزان بود. از بین کلیه ی دانش آموزان دبستانی منطقه ی 1 شهر همدان، چهار گروه 15 نفری به روش در دسترس انتخاب شدند. برای سه گروه، تکنیک های روان درمانی موج اول، دوم یا سوم آموزش داده شد. پس از 3 جلسه ی آموزشی، شرکت کنندگان به صورت انفرادی با موقعیت معروف «ماراشملو» آزمایش شدند. در طی آزمایش، رفتار کودک فیلم برداری و سپس تجزیه و تحلیل شد. داده ی اول مقدار زمانی بود که آزمودنی توانست لذت را به تاخیر بیندازد. داده ی دیگر نیز موفقیت یا عدم موفقیت هر گروه در این آزمایش بود. تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش به کمک نرم افزار SPSS و به روش تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون خی دو بود. یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که بین موج های اول، دوم و سوم روان درمانی از نظر آماری تفاوت معناداری در میزان خودکنترلی شرکت کنندگان اثربخشی بوده، این سه موج با گروه کنترل تفاوت معناداری داشتند (0/05>P). همچنین تفاوت معناداری در موفقیت یا عدم موفقیت شرکت کنندگان بین سه گروه مورد بررسی با گروه کنترل مشاهده شد. با توجه به یافته های این پژوهش می توان گفت که آموزش تکنیک هایی از موج های اول، دوم و سوم روان درمانی در خودکنترلی دانش آموزان اثربخش است و باعث بهبود آن می شود.