تبیین شواهد تاریخی مبنی بر تعامل معماری سنتی با طب سنتی

به رغم دامنه وسیع میراث برجای مانده از آثار معماری، از اندیشه های علمی و فنی این آثار و منابع کسب از سایر علوم، شواهد و مدارکی موجود نیست و مناسبت معماری با طب سنتی به دلیل گستره وسیع این علوم و مطالعات میان رشته ای محدود دو قلمرو، آشکارا تبیین نشده است و این مناسبت تنها با بررسی آثار معماری و بدون در نظرگرفتن میراث علمی به دست نخواهد آمد. کمبود و ناشناخته بودن این منابع منجر به در پرده ماندن یا اظهار نظرهای یکسویه برخی پژوهشگران از علوم پشتیبان و سطح دانش طبی معماران شده است. هدف از انجام این تحقیق تبیین شواهد مبتنی بر پیوند معماری با طب سنتی از روزن متون علمی گذشته است تا ابعاد مختلفی از زوایای پنهان اندیشه های طبی در شکل گیری معماری و پیوند صاحبان این دو قلمرو روشن گردد. این مطالعه با روش توصیفی تحلیلی به انجام رسیده است. همچنین روش در بخش گردآوری اطلاعات به صورت اسنادی است به طوری که ابتدا وجوه مشترک معماری و طب سنتی بیان گردیده و سپس شواهد مبتنی بر پیوند معماری و طب و مصادیق آن، با استفاده از منابع تاریخی و نرم افزار جامع طب سنتی نسخه 1/5 مورد بررسی قرارگرفته است. لازم به ذکر است که روش تجزیه و تحلیل یافته ها در این پژوهش، کیفی است. شواهد کتبی و مصادیق کاربرد طب در معماری دو موضوع را درباره چگونگی ارتباط دو علم نشان می دهد: 1 مشورت از طبیبان در فرایند ساخت؛ 2 آگاهی معماران از اصول طبی. چنانچه معماران به یکی از این دو صورت سعی داشته اند با تاثیرگذاشتن بر هوا به عنوان مهم ترین اصل در حفظ سلامتی و اعراض نفسانی (حالات روحی)، به سلامتی انسان کمک کنند. با نگاهی به رویکرد پیشگیرانه طب و تدابیر اندیشیده شده در معماری گذشته، می توان راه کارها و استانداردهایی متناسب با معماری معاصر ارائه داد که به کیفیت محیط کمک کند و این مهم تنها با آموزش اصول طب سنتی به معماران و یا مشورت از طبیبان در ساخت بنا میسر می گردد.