فهم و ارزیابی تحلیل سیاسی مدرن: نوآوری ها و معضلات

هدف این مقاله، به صورت خاص فهم و ارزیابی اثر رابرت دال و بریکنر، تحلیل سیاسی مدرن و به صورت عام ارائه چهارچوبی برای تحلیل یک اثر است. امروزه شیوه متعارف بررسی یک اثر واجد پیش فرض های ناصوابی، که عملا سبب امتناع فهم و ارزیابی شده است، پیش فرض هایی چون انفکاک فهم و ارزیابی، توجه به ابعاد معناشناختی، و تاکید بر ارزیابی منسوخ شکلی و محتوایی. اما مسئله این است تا زمانی یک اثر در فهم نیاید چگونه می توان درمورد آن به ارزیابی نشست و سخن از حکم صواب گفت؟ استدلال اصلی مقاله حاضر آن است که شرایط امکان فهم و ارزیابی یک اثر مبتنی بر این پیش فرض، که فهم و ارزیابی دو هم زادند، یکی بی دیگران امکان نیست. شرایط فهم مستلزم بازگرداندن متن به زمینه های تاریخی و شرایط ارزیابی متضمن محتوای گزاره ای است. حاصل کاربست قواعد مذکور، آن که اثر یادشده در فضای سیاسی «دموکراسی» و علمی «رفتارگرا» به نگارش درآمده است. افعال مندرج در سخن درابتدا تایید روش شناسی مونیستی رفتارگرا، سپس تغییر به امر پلورالیستی است. محتوای گزاره ای فزاینده نشان از نوآوری در حیطه موضوعی، سیاسی، و روش شناختی دارد. محتوای گزاره ای کاهنده دال بر معضلاتی در حیطه روش شناختی علم سیاست دارد، فی المثل آن قادر به ارائه استدلالی معتبر درخصوص «چگونگی» اخذ گزاره های هنجاری از تجربی، نحوه مطالعه ارزش های تاریخی و متافیزیکی نیست. بنابراین، فهم و ارزیابی بسنده پدیده های سیاسی مستلزم جرح و تعدیل های روش شناختی رابرت دال است.