تاثیر شش هفته تمرین هوازی برمیزان درد نوروپاتی محیطی و بیان ژن های مسیر سیگنالی NOTCH1 درشاخه خلفی نخاع موش های نر صحرایی دیابتی

درد نوروپاتیکی از مهم ترین عوامل تاثیر گذار بر کیفیت زندگی افراد مبتلا به دیابت قندی است و ورزش های منظم احتمالا در کاهش درد ناشی از دیابت می تواند نقش داشته باشد. هدف از مطالعه  حاضر، بررسی تاثیر شش هفته تمرین هوازی بر میزان درد نوروپاتی محیطی و بیان ژن های مسیر سیگنالیNOTCH1   در شاخه خلفی نخاع موش های نر صحرایی دیابتی می باشد. 40 سر موش نر ویستار 8 هفته ای با وزن 220-250 گرم به روش تصادفی به 4 گروه شامل گروه نوروپاتی دیابتی تمرین (10سر)، گروه نوروپاتی دیابتی کنترل (10سر)، گروه سالم تمرین (10سر)، گروه سالم کنترل (10سر) تقسیم وگروه های دیابتی دو هفته پس از القاء دیابت، پس از اطمینان یافتن از وقوع درد نوروپاتی با اجرای آزمون رفتاری درد، پروتکل تمرین هوازی به مدت 6 هفته و هر هفته 5 جلسه انجام دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS Inc., Chicago, IL; version 19 و از تحلیل واریانس یک طرفه با سطح معنی داری (05/0 P<) استفاده شد . پس از 6 هفته تمرین هوازی، بیان ژن های NOTCH1  HES1,وil6 ، در بخش خلفی نخاع گروه نوروپاتی دیابتی تمرین به طور معنی داری نسبت به گروه نوروپاتی دیابتی کنترل کمتر بود (05/0≥p) میانگین وزن گروه نوروپاتی دیابتی نسبت به گروه نوروپاتی دیابتی کنترل بیشتر بود)001/0 (p= و تمرین کاهش معنی داری در سطوح گلوکز خون در گروه تمرین به همراه داشت)  237/0 (p= . به نظر می رسد که فعالیت هوازی بر روی موش های دچار نوروپاتی دیابتی بتواند بر کاهش حس درد و میزان فاکتورهای NOTCH1  HES1, وil6  تاثیر گذار باشد و تمرینات هوازی روش مناسبی برای پیشگیری، کنترل و درمان درد ناشی از دیابت باشند