اثر بخشی درمان پذیرش و تعهد بر بهزیستی روان شناختی، کیفیت زندگی و افسردگی بیماران مبتلا به صرع

صرع به عنوان یک اختلال مغزی با آمادگی مداوم برای به روز حملات صرعی و پیامدهای عصب روان شناختی شناخته می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر بهزیستی روان شناختی، کیفیت زندگی  و افسردگی بیماران مبتلا به صرع انجام شد. این مطالعه به صورت شبه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر 76 بیمار بود که 20 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد در طی 8 جلسه 2 ساعته قرار گرفت، و گروه گواه، هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. قبل و بعد از مداخله، پرسش نامه بهزیستی روان شناختی ریف، کیفیت زندگیSf-12، افسردگی بک در هر دو گروه اجرا شد. داده ها از طریق آزمون کوواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS Inc., Chicago, IL; version 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های حاصل نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به طور معنی داری در سطح خطای کمتر از0001/0>p بر بهزیستی روانشناختی، کیفیت زندگی و افسردگی موثر بوده است. و مقدار f حاصل به ترتیب 602/42، 927/17، 528/ 53 گزارش شد. نتایج این پژوهش نشان می دهذ که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با استفاده از تکنیک هایی چون توجه به زمان حال، پذیرش و ناهم جوشی شناختی در افزایش بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی و کاهش افسردگی در بیماران مبتلا به صرع به طور معنی داری موثر است. با توجه به تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به کارگیری این روش در همه سطوح پیشگیری و درمان مبتلایان به بیماری های جسمی و روحی ضروری به نظر می رسد.