ساخت و مشخصه یابی خواص داربست کامپوزیتی ژلاتین- فلوئورهیدروکسی آپاتیت به منظور کاربرد در مهندسی بافت استخوان و بررسی نحوه اتصال سلولی

آسیب های استخوانی یکی از چالش های علم پزشکی محسوب می شوند که هر ساله هزینه زیادی را در دنیا برای درمان به خود اختصاص داده اند. فلوئورهیدروکسی آپاتیت در ارتقاء یکپارچه سازی استخوان و ایمپلنت های دندانی، افزایش تراکم استخوان و میزان کلسیم و تسریع بهبودی شکستگی های استخوانی نقش موثری را ایفا می کنند. در این تحقیق پودر فلوئورهیدروکسی آپاتیت و داربست های کامپوزیتی با درصدهای وزنی متفاوت (40، 50 و 60) از فلوئورهیدروکسی آپاتیت به ترتیب با استفاده از مکانیزم های هم رسوبی و خشک سازی انجمادی ساخته شدند. برای بررسی خواص میکروسکوپی داربست های کامپوزیتی از میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده شد. همچنین آزمون های XRD و FTIR برای ارزیابی خلوص نمونه های ساخته شده به کار گرفته شدند. علاوه بر این، به منظور ارزیابی خواص بیولوژیکی داربست های کامپوزیتی آزمون های MTT و ALP مورد استفاده قرار گرفتند و در نهایت استحکام داربست ها و میزان جذب آب در آن ها مورد مطالعه قرار گرفت. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از ANOVA یک طرفه انجام گرفت. تحقیقات میکروسکوپی نشان دهنده یک میکروساختار متخلخل با قطر منافذ در محدوده 100-350 میکرومتر می باشند که برای رشد و تکثیر سلول های استئوبلاست قابل قبول است. علاوه بر این، نتایج حاصل از XRD و FTIRعدم وجود ناخالصی در نمونه ها را تایید کردند. همچنین عدم سمیت نمونه ها و فعالیت مناسب سلول های استخوانی با استفاده از آزمون سنجش سمیت زایی (بعد از 3 و 7 روز) و آلکالین فسفاتاز (بعد از 3، 7 و 14 روز) تایید شد، بطوریکه داربست با 60 درصد وزنی فلوئورهیدروکسی آپاتیت زیست سازگاری و فعالیت آلکالین فسفاتازی بیشتری را در مقایسه با دو داربست دیگر نشان داد. علاوه بر این، مدول یانگ و استحکام شکست به طور میانگین برای نمونه ها 40 و 7 مگا پاسکال بدست آمد که برای کاربرد در مهندسی بافت استخوان مناسب است. نتایج نشان دادند که بکارگیری فلوئور هیدروکسی آپاتیت در کنار ژلاتین نه تنها خواص بیولوژیکی بلکه خواص مکانیکی داربست را نیز بهبود می بخشد. علاوه بر این، نتایج بدست آمده قابلیت بالقوه استفاده از داربست های ساخته شده برای ترمیم بافت استخوان را تاکید می کنند.