تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور برخودکارآمدی بیماران تحت همودیالیز

نارسایی مزمن کلیه اختلال پیشرفته و برگشت ناپذیر عملکرد کلیه می باشد که امروزه 2تا3درصد  مردم دنیا به آن مبتلا می باشند. براساس امار ارائه شده از سوی مرکز پیوند بیماری های خاص تعداد بیمارانی که دچار نارسایی پیوند کلیه هستند حدود25000نفر می باشد . سالانه حدود4000بیمار جدید به این تعداد اضافه می گردد در این بین دیالیز به عنوان رایجترین روش درمانی در این بیماران به شمار می آید، تقریبا بیش از 50درصد این بیماران کلیوی در ایران تحت درمان با همودیالیز می باشند. بیماران همودیالیزی به دلیل ماهیت مزمن بیماری دچار عوارض و مشکلات زیادی هستند که می تواند موجب کاهش خودکارآمدی و کیفیت زندگی آنان گردد. بهبود و حمایت از این بیماران نیازمند مشارکت فعال خانواده می باشد. بنابراین  این مطالعه با هدف تاثیرالگوی توانمندسازی خانواده محور برخودکارآمدی بیماران تحت همودیالیز استان گلستان انجام گرفت. این مطالعه کارازمایی بالینی برروی70 نفر از بیماران همودیالیزی شهرگنبدکاووس که بعد از همسان سازی از نظر تعداد دفعات دیالیز، تحصیلات، سن و جنس به صورت تصادفی ساده به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. الگوی توانمندسازی خانواده محور در گروه آزمون در6جلسه 90-60دقیقه ای اجرا گردید. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر بود. تجزیه تحلیل اطلاعات توسط نرم افزارآماری spss21با آزمون آماری تی مستقل، تی زوجی و آنالیزواریانس صورت گرفت. آزمون تی مستقل بین گروه آزمون و کنترل قبل از مداخله اختلاف معنی داری را نشان نداد.  (0/97= P).ولی تی مستقل بعد از مداخله بین دو گروه اختلاف معنی داری را نشان داد (0/01>P) اجرای الگوی توانمندسازی خانواده محور با مشارکت اعضای خانواده موجب افزایش خودمراقبتی و ارتقاء سبک زندگی بیماران همودیالیزی می گردد. لذا با توجه به کم هزینه و ایمن بودن و تاثیر گذاری الگوی توانمندسازی خانواده محور پیشنهاد می گردد از این الگو بر روی سایر متغیرهای مراقبت پرستاری و یا سایر بیماران مزمن استفاده گردد.