بررسی همبستگی بین عوامل کالبدی موثر بر انگیزه زندگی در خانه های سالمندان (نمونه موردی: خانه های سالمندان خصوصی منطقه شمیرانات)

هدف از این پژوهش بررسی همبستگی بین عوامل کالبدی موثر بر انگیزه زندگی در میان سالمندان ساکن خانه های سالمندان است و در انتها راهکارهایی طراحانه برای اجرا در خانه های سالمندان در راستای افزایش روحیه آنان ارائه خواهد شد تا در طراحی این گونه فضاها استفاده شود. در همین راستا 150 پرسش نامه محقق ساخته به صورت غیرتصادفی و نمونه گیری سهمیه ای بین سالمندان و پرستاران و کادر اجرایی مرتبط با سالمندان در خانه های سالمندان بخش خصوصی شمیرانات توزیع شده است. درنهایت داده های جمع آوری شده با استفاده از نسخه 21 نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد و با استفاده از روش تحلیل عامل اکتشافی عامل هایی طراحانه در راستای افزایش انگیزه زندگی سالمندان شناسایی و نام گذاری شدند. همچنین با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون همبستگی بین عامل های به دست آمده بررسی شد. روش تحقیق در پژوهش حاضر به روش توصیفی تحلیلی بود و جمع آوری اطلاعات در دو مرحله کتابخانه ای و اسنادی، و میدانی و پیمایشی انجام پذیرفته است. یافته های پژوهش حاکی از آن هستند که قوی ترین رابطه بین عامل ها، رابطه بین عامل آرامش و سکوت شخصی با عامل آموزش پذیری و ترغیب پذیری فضاهاست که ضریب همبستگی اش 0/48 است و بعد از آن قوی ترین همبستگی مربوط به رابطه بین عامل های آرامش و سکوت شخصی و آسایش و مطلوبیت محیطی با ضریب همبستگی 0/39 و رابطه بین آرامش و سکوت شخصی و ادراک حس مالکیت با ضریب همبستگی 0/33 است.  بر اساس یافته های این پژوهش می توان بیان کرد که مبحث طراحی تاثیراتی مستقیم در افزایش انگیزه زندگی سالمندان دارد و نمی توان بحث محیط فیزیکی و کالبدی را از مقوله روان شناختی سالمندان جدا دانست.