مطالعات بافتی، معرفی تیپ های کانسنگی و خاستگاه نهشته بوکسیت تریاس- ژوراسیک سیاهرودبار، جنوب شرق گرگان

نهشته بوکسیت سیاهرودبار در حدود 25 کیلومتری جنوب باختر علی آباد کتول، استان گلستان، شمال ایران واقع می باشد. این نهشته به صورت یک افق چینه سان در مرز بین سازندهای الیکا و شمشک توسعه و تکامل یافته است. مطالعات سنگ نگاری همراه با نتایج تجزیه پراش پرتو X (XRD) در نمونه های کانسنگی آشکار نمود که دیاسپور، هماتیت و کائولینیت کانی های متشکله اصلی بوده که توسط مقادیر کمتری شاموزیت، آناتاز، بوهمیت، گوتیت، روتیل، کلسیت، موسکویت، کلینوکلر و کوارتز همراهی می شوند. این کانی ها بافت های گوناگونی از جمله پلیتومورفیک، گرانولار، پورفیری دروغین، جریانی، برشی دروغین، دانه های دمبلی شکل و قطعات تخریبی (کلاست) را به نمایش می گذارند که دلالت بر منشاء نابرجای نهشته دارند. بر اساس مقادیر کمی کانی ها، نهشته سیاهرودبار شامل دو نوع کانسنگ (1) بوکسیت رسی و (2) رس بوکسیتی می باشد. این کانسنگ ها در طی فرآیندهای آهن زدایی و سیلیس زدایی از کانی های رسی شکل گرفته اند. یافته های زمین شیمیایی عناصر کم تحرک، نشان می دهند که نهشته مورد مطالعه از نوع بوکسیت های کارستی بوده و عمدتا از هوازدگی سنگ های بازالتی- آندزیتی ایجاد شده است. افزون بر این، مقادیر بی هنجاری های Eu به همراه مقادیر نسبت های TiO2/Al2O3 و Sm/Nd آشکار می کنند که نهشته بوکسیتی سیاهرودبار در یک خاستگاه تکتونیکی حاشیه قاره تشکیل شده است.