ارزیابی اثر محافظتی کروسین بر روند رشد جنین های حاصل از لقاح آزمایشگاهی در موش های سفید کوچک آزمایشگاهی (سوری) درمان شده با بوسولفان

بوسولفان در کنار نقش درمانی دارای اثرات القای استرس اکسیداتیو و کاهش قدرت باروری است. هدف این مطالعه ارزیابی اثرات محافظتی کروسین بر باروری آزمایشگاهی در موش های درمان شده با بوسولفان است. در این مطالعه تجربی تعداد 18 سر موش سفید کوچک آزمایشگاهی ماده به وزن تقریبی 25 گرم به 6 گروه تقسیم شده و به مدت 21 روز تیمار شدند. گروه کنترل حلال بوسولفان را به صورت داخل صفاقی تک دز به حجم ml 1/0 دریافت کردند. گروه کنترل شم فقط بوسولفان با دز mg/kg, IP10 تک دز دریافت کردند. گروه های تجربی شماره 1، 2، 3 به همراه با بوسولفان کروسین با دزهای mg/kg/day, IP100، 200، 400 دریافت نمودند. گروه کنترل مثبت فقط کروسین با دز mg/kg/day, IP400 دریافت کردند. پس از پایان دوره درمان حیوانات آسان کشی شده و پس از انجام مراحل لقاح داخل آزمایشگاهی مراحل رشد جنینی موردبررسی قرار گرفت. داده های حاصل با استفاده از روش آماری ANOVA یک طرفه و تست تعقیبی Bonferroni اختلاف بین تمامی گروه ها مورد مقایسه قرار گرفت. اختلاف در سطح 05/0P< معنی دار توصیف گردید. نتایج نشان داد که تجویز کروسین همراه با بوسولفان باعث افزایش معنی داری در کیفیت اووسیت، میزان لقاح، روند رشد جنینی پیش از لانه گزینی و کیفیت جنین در مقایسه با گروه بوسولفان شد (05/0P<). علاوه بر این در گروه دریافت کننده کروسین آثار مسمومیت مشاهده نگردید. مطالعه حاضر نشان داد که کروسین می تواند از توان باروری جنس ماده در برابر آسیب های ناشی از بوسولفان محافظت کند.