ارزیابی علل همسرآزاری در مراجعین به سازمان پزشکی قانونی خوزستان بین سال های 1395 - 1396

خشونت خانگی متداولترین نوع خشونت علیه زنان است که اثر منفی بر سلامت روان مادران، کودکان، خانواده و اجتماع دارد. لذا، این مطالعه با هدف میزان وضعیت همسرآزاری و برخی عوامل مرتبط با آن در شهر اهواز صورت گرفت. این مطالعه توصیفی- مقطعی روی 310 فرد مراجعه کننده به پزشکی قانونی اهواز در سال های 1395 و 1396 انجام شد. اطلاعات مربوط به سن، جنس، شغل، تحصیلات، نوع آسیب و ابزار آسیب از طریق پرونده فرد جمع آوری گردید. داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS-22 با سطح اطمینان 95 درصد تحلیل شد. شایعترین خشونت اعمال شده علیه زنان مورد مطالعه خشونت جسمی با 1/73 درصد بود. شیوع خشونت روحی-عاطفی 9/26 درصد بود. نتایج نشان داد که زنان خانه دار (78 درصد) نسبت به زنان شاغل (9/21 درصد) بیشتر در معرض خشونت-های خانگی قرار دارند و ارتباط معنی داری میان شاغل نبودن و میزان همسر آزاری وجود دارد (p≤0.01). همچنین نتایج نشان داد که انواع خشونت علیه زنان با تحصیلات افراد ارتباط دارد (p≤0.001) و در افراد با تحصیلات دیپلم (5/54 درصد) و زیر دیپلم (7/25 درصد) نسبت به افراد دانشگاهی (9/19 درصد) بیشترین موارد همسر آزاری بودند. خشونت جسمی فراوانترین نوع همسر آزاری بوده و با شغل و تحصیلات افراد مرتبط بود. با توجه به شیوع بالای همسرآزاری، تدوین برنامه های غربالگری جهت کاهش این مشکل ضروری به نظر میرسد. بهترین راهکار پیشنهادی برای کاهش خشونت خانگی علیه زنان، آموزش است. واژه های کلیدی: همسرآزاری، خشونت جسمی، خشونت عاطفی، اهواز