سنجش نابرابری آموزشی در حوزه علوم پزشکی از سال 1389 تا 1395: یک مطالعه توصیفی در استان های ایران

دسترسی به فرصت های برابر آموزش از حقوق اساسی هر کشور محسوب می گردد و رفع نابرابری ها بویژه در آموزش عالی یکی از مهم ترین اولویت هاست. مطالعه حاضر با هدف سنجش نابرابری آموزشی در حوزه علوم پزشکی استان های ایران انجام شد. در این مطالعه، نابرابری آموزشی با استفاده از ضریب جینی اندازه گیری شد. شاخص های مورد مطالعه شامل تعداد دانشجو، تعداد هیات علمی، تعداد کارکنان، رشته های تحصیلی و بودجه آموزشی بود. داده ها با نرم افزار Stata نسخه 14 تحلیل شد. طی سال های مورد مطالعه، ضریب جینی شاخص های تعداد دانشجویان زن از 51/0 به 46/0، دانشجویان مرد از 53/0 به 46/0 و اعضای هیات علمی از 59/0 به 53/0، روند کمابیش کاهشی را نشان داد. در حالی که نابرابری در تعداد کارکنان غیرهیات علمی از 49/0 به 50/0 و بودجه آموزشی از 53/0 به 54/0 افزایش ناچیزی را نشان داد. در تعداد رشته های تحصیلی بر حسب مقطع تحصیلی، کارشناسی ناپیوسته با کمترین نابرابری، از 13/0 تا 17/0 متغیر بود و بیشترین نابرابری مربوط به فلوشیپ که از 66/0 تا 69/0 متغیر بود. به رغم کاهش نابرابری در برخی شاخص های آموزشی، نابرابری در شاخص تعداد رشته های تحصیلی در برخی مقاطع تحصیلات تکمیلی و تعداد دانشجویان بر حسب جنسیت و بودجه آموزشی زیاد است. این مساله مستلزم توجه سیاست گذاران به توسعه متوازن زیرساخت های آموزشی در استان ها برای ایجاد فرصت های برابر آموزشی می باشد.