شناسایی آنتی ژن آدنوویروس در مقاطع بافتی پارافینه متعلق به ریه بزهای مبتلا به پنومونی با استفاده از تکنیک ایمنوهیستوشیمی

بیماری های موثر بر مجاری تنفسی گوسفند و بز یکی از مهم ترین فاکتورهای محدود کننده تولید در این گونه ها در سراسر جهان می باشند. هدف اصلی از مطالعه پیش رو تعیین و شناسایی آنتی ژن آدنوویروس (AdV) در بافت ریه متعلق به بزهای مبتلا به پنومونی و تثبیت شده در فرمالین و قالب گیری شده در پارافین با استفاده از تکنیک ایمونوهیستوشیمی می باشد. به همین منظور ریه های متعلق به 402 راس بز، که در مزارع دامپروری شهرستان گرمسار و مناطق اطراف پرورش داده شده و جهت کشتار بین ماه های فروردین تا شهریور سال 1395 به کشتارگاه نیمه صنعتی این شهرستان آورده شده بودند مورد معاینات پس از کشتار قرار گرفتند. یافته های ماکروسکپیک پنومونی در لوب های مختلف بویژه در لوب های راسی و کاردیاک ریه های متعلق به 26 راس بز (46/6 درصد) شناسایی و ثبت شد. درجات ملایم، متوسط و شدید کبدی شدن در ریه های پنومونیک به ترتیب در 8/59 درصد، 3/26 درصد، 6/11درصد ریه ها مشاهده شد. در معاینات میکروسکپی پنومونی در بزهای مورد مطالعه تحت عناوین پنومونی بینابینی (15) (69/57درصد)، برونکوپنومونی چرکی (4) (38/15درصد)، پنومونی برونکواینترستیشیال (3) (53/11درصد)، و پنومونی انگلی (4) (38/15درصد) شناسایی شدند. در مجموع با حذف ریه های مبتلا به پنومونی انگلی، 22 ریه پنومونیک به منظور شناسایی آنتی ژن AdV تحت مطالعات میکروسکپی با استفاده از تکنیک ایمونوهیستوشیمی قرار گرفتند. آنتی ژن AdV در 3 مورد ریه (63/13درصد) شناسایی شد. در نهایت حضور آنتی ژن AdV در بافت ریه بزها می تواند بیانگر این نکته باشد که پنومونی طبیعی در بزها ممکن است با منشاء AdV بوجود بیاید. بعلاوه تصور می شود AdV می تواند به عنوان یک عامل مستعد کننده برای بروز پنومونی های باکتریایی ثانویه عمل کند.