مقایسه سرسختی روان شناختی و نشاط ذهنی در دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص و عادی

خانواده یکی از گروه های بسیار طبیعی است که نیازهای انسان را ارضا می کند. تولد کودکی با ناتوانی یادگیری در خانواده رویدادی نامطلوب و چالش زا است. این امر باعث ایجاد برخی ذهنیت ها و باورهایی نامناسب در این دسته از کودکان می شود. لذا پژوهش حاضر با هدف مقایسه سرسختی روان شناختی و نشاط ذهنی در دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص و عادی انجام شد. این پژوهش از نوع علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پایه چهارم، پنجم و ششم ابتدایی دارای اختلال یادگیری خاص و عادی شهر خوسف استان خراسان جنوبی در سال تحصیلی 1395-1394 بود. نمونه پژوهش شامل 30 نفر از دانش آموزان با ناتوانی یادگیری که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده از مرکز آموزشی مشکلات یادگیری پویای شهر خوسف و 30 نفر از دانش آموزان عادی شهر خوسف نیز به شیوه همتاسازی (براساس هوشبهر، سن، جنس و پایه تحصیلی) انتخاب شدند. ابزار پژوهش، مقیاس سرسختی روان شناختی-فرم کوتاه اهواز و مقیاس نشاط ذهنی موقعیتی بود. داده ها به کمک شاخص های توصیفی و تحلیل واریانس چند متغیری مانوا تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که میانگین و انحراف استاندارد سرسختی روان شناختی در گروه اختلال یادگیری خاص 3٫56±10٫89 در مقایسه با گروه عادی 3٫2±15٫66 کمتر بود؛ همچنین میانگین نشاط ذهنی در گروه اختلال یادگیری خاص4٫73±19٫56 در مقایسه با گروه عادی5٫02±26٫18 کمتر بود. لذا بین دو گروه از دانش آموزان در سرسختی روان شناختی و نشاط ذهنی تفاوت معناداری وجود دارد (0٫05<p). نتایج نشان داد که دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص در قیاس با دانش‎آموزان عادی سرسختی روان شناختی و نشاط ذهنی کمتری دارند و نیازمند توجه و خدمات روان شناختی بیشتری هستند؛ بنابراین توجه به برنامه های آموزشی و خدمات مشاوره ای برای این دانش آموزان از اهمیت ویژه ای برخوردار است.