جزیره گنج و نظام مبارزه هژمونیک

این مقاله رمان جزیره گنج اثر ماندگار رابرت لوئیس استیونسن در ژانر رمانس ماجراجویانه را از طریق تحلیل نمودهای تقابل طبقات اجتماعی و هژمونی طبقه غالب بررسی می کند. از نظریه های آنتونیو گرامشی پیرامون نقش هژمونی و فرهنگ در کشمکش میان طبقات اجتماعی، اجبار و رضایت، مفهوم روشنفکر ارگانیک استفاده می شود. تحلیل دقیق این رمان نشانگر دیدگاه منتقدانه نویسنده نسبت به نظام اجتماعی حاکم در عصر خود و امید او برای تغییری نهایی در این سیستم است. رمان، چارچوب های فکری زیربنایی هژمونیک را به تصویر می کشد که بر روابط اجتماعی حاکم هستند و تنها معدودی از شخصیت های داستان می توانند از قیدوبند آن ها فرار کنند، و به این نکته اشاره می کند که انقلاب های مردمی ممکن است در سرنگون کردن هژمونی موجود موفقیت آمیز نباشند. با شخصیت پردازی لانگ جان سیلور که در در اینجا به روشنفکر ارگانیک نظریه های گرامشی تشبیه می شود، رمان روشی هوشمندانه را برای مقاومت در برابر نیروهای هژمونی مطرح می کند که همسو با مفهوم جنگ موضع در نظریه های گرامشی است و می تواند مردم را از تسلیم در برابر هژمونی رها و به سمت موفقیت هدایت کند.