اثر سالخوردگی جمعیت، رشد اقتصادی، مصرف انرژی و شهرنشینی بر انتشار گاز دی اکسید کربن در منطقه خاورمیانه: کاربرد مدل هم جمعی پنل

هدف اصلی این مطالعه بررسی اثر کوتاه مدت و بلندمدت سالخوردگی جمعیت، رشد اقتصادی، مصرف انرژی و شهرنشینی بر میزان انتشار گاز دی اکسیدکربن، در کشورهای منطقه خاورمیانه است. برای این منظور داده های 12 کشور منطقه در طی سال های 2013-1990 مورد استفاده قرار گرفت. در این مطالعه با توجه به نتایج آزمون های ایستایی از رویکرد مدل هم جمعی پنل استفاده شد. هم چنین بر اساس نتایج آزمون های هم جمعی پدرونی و کائو به منظور برآورد رابطه بلندمدت و کوتاه مدت به ترتیب از روش های (FMOLS) و مدل تصحیح خطا (ECM) استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد که یک رابطه بلند مدت معنا داری میان سالخوردگی جمعیت، رشد اقتصادی، مصرف انرژی، شهرنشینی با میزان انتشار گاز دی اکسیدکربن وجود دارد. بر این اساس یک رابطه U شکل میان سالخوردگی جمعیت و انتشار آلودگی وجود دارد. به طوری که در ابتدا با افزایش جمعیت مسن، میزان انتشار گاز CO2 کاهش یافته، اما در نقطه مرزی حدود 3 درصد، سرانه انتشار آلودگی روند صعودی پیدا می کند. همچنین نتایج نشان داد که افزایش نسبی در شهرنشینی، رشد اقتصادی و مصرف انرژی اثر مثبت و معنی داری بر انتشار گاز CO2 دارند.