ارزیابی دو شیوه تنک کردن در جنگل کاری بلندمازو بر اساس تعیین بوم شناختی (مطالعه موردی: منطقه نکا، استان مازندران)

در این تحقیق روش های مختلف تنک کردن سوییسی (تنک کردن از بالا با انتخاب مثبت) و دانمارکی (تنک کردن مخلوط) در یک جنگل کاری 20 ساله بلندمازو در منطقه پایین بند نکا از استان مازندران مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه در قالب بلوک های کامل تصادفی، با سه تکرار و سه تیمار در نه کرت انجام شد. اطلاعات کمی و کیفی درختان با آماربرداری صد در صد در هر قطعه انجام پذیرفت. به منظور تنوع گونه ای گیاهان در هر کرت سه ریز قطعه نمونه 49 مترمربعی به صورت منظم تصادفی انتخاب شد. سپس با شناسایی کلیه گونه های گیاهی مقدار تاج پوشش هر یک از آن ها تعیین و زادآوری طبیعی آن سطح محاسبه شد. نمونه برداری تنوع بی مهرگان خاک زی نیز از عمق صفر تا ده سانتی متری مرکز هر ریز قطعه نمونه صورت گرفت. آماربرداری در سال های 1391 (پیش از انجام عملیات تنک کردن) و سال 1395 (پنج سال پس از تنک کردن) انجام شد. نتایج ارزیابی کمی و کیفی درختان نشان داد که متوسط قطر برابر سینه، متوسط فراوانی کیفیت درختان و متوسط زادآوری طبیعی درختان در تیمار های تنک شده بیشتر از تیمار شاهد بوده و تاثیر مثبت شیوه تنک کردن دانمارکی بیشتر از شیوه سوییسی شد. متوسط افزایش تنوع گونه ای گیاهان عرصه شاهد در طول پنج سال بالاتر از تیمار های تنک شده شد. با این حال شرایط تیمار دانمارکی مناسب تر از تیمار سوییسی بود. از سوی دیگر به لحاظ تنوع گونه ای بی مهرگان خاکزی، شیوه سوییسی شرایط مناسب تری نسبت به شیوه دانمارکی داشت. در مجموع این تحقیق نشان داد در عرصه های جنگل کاری انجام عملیات تنک کردن ملایم با شیوه دانمارکی مناسب تر از شیوه سوییسی است.