سطوح اعتیاد به اینترنت و احساس تنهایی در میان دانشجویان (مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه های مرکز استان گلستان)

اینترنت به عنوان یک ابزار اجتماعی به طور خاص، یک بخش کوچک از پژوهش های مرتبط با ارتباطات مجازی و احساس تنهایی را در بر می گیرد. لذا پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه بین احساس تنهایی با سطوح اعتیاد به اینترنت انجام گرفته است. این مطالعه به صورت مقطعی با استفاده از روش توصیفی از نوع پیمایشی انجام شد. جامعه ی آماری این پژوهش دانشجویان دانشگاه های مرکز استان گلستان بودند که تعداد آن ها 16532 نفر بود. برای تعیین حجم نمونه، با روش برآورد حجم بر اساس جدول کرجسی و مورگان 385 نفر (251 زن، 134مرد) تعیین شدند. برای انتخاب نمونه ها از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب استفاده شد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین احساس تنهایی با سطوح اعتیاد به اینترنت رابطه منفی معناداری وجود دارد، به طوری که با افزایش سطوح اعتیاد به اینترنت، میزان احساس تنهایی کاهش می یابد. مقایسه نتیجه اصلی حاصل از این پژوهش با نتایج تحقیقات دیگر، نشان دهنده ی سازگاری نتایج با یکدیگر می باشد، لکن در مجموع نتایج حاکی از پیدایش یک روند ظاهرا غیر قابل انتظار است، به طوری که در اذهان عمومی نتیجه ی متفاوتی مورد انتظار بوده، بدین مضمون که استفاده افراطی و اعتیادگونه از اینترنت غالبا موجب افزایش انزوای اجتماعی و احساس تنهایی می شود؛ در حالیکه نتیجه ی این پژوهش و سایر پژوهشهای مشابه، عکس این انتظارات می باشد.