تاثیر آرام سازی پیش رونده عضلانی بر علایم حیاتی و شاخص های اکسیژناسیون بیماران جراحی پیوند عروق کرونر: کارآزمایی بالینی تصادفی شده سه سویه کور

بیماری های قلبی عروقی شایع ترین علت مرگ در بیش تر کشورهای جهان و ایران و مهم ترین عامل از کار افتادگی بوده که سبب تنش، اضطراب، تغییر علایم حیاتی و سطح اکسیژناسیون بیماران مبتلا می شود. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آرام سازی پیش رونده عضلانی بر علایم حیاتی و شاخص های اکسیژناسیون بیماران جراحی پیوند عروق کرونر انجام شد. در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده سه سویه کور 80 بیمار جراحی پیوند عروق کرونر پس از نمونه گیری به روش در دسترس، به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه 40 نفری آزمون و شاهد تخصیص داده شدند. روش کار در این مطالعه به صورت یک جلسه آشناسازی شرکت کنندگان با اهداف و روش مداخله و 120 جلسه اجرای تکنیک توسط گروه آزمون در مدت دو ماه بود. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک، چک لیست های ثبت علایم حیاتی، شاخص های اکسیژناسیون و خود گزارش دهی بود. از آزمون های تی مستقل، یو من ویتنی، آنکووا، آنوا با اندازه های تکراری و فریدمن استفاده شد. متغیرهای فشار خون سیستولیک و تعداد تنفس درون گروه آزمون و متغیرهای فشار متوسط خون شریانی، درد و ریتم قلبی درون هر دو گروه آزمون و شاهد تفاوت معنی داری داشتند (05/0P<). اثر متقابل گروه و زمان متغیرهای فشار خون سیستولیک و درد معنی دار بود (05/0P<). از حیث شاخص های اکسیژناسیون، شاخص های PaO2/FiO2 و SPO2/FiO2 درون گروه آزمون، PALVO2/FiO2 درون گروه شاهد و PALVO2/PaO2 درون هر دو گروه آزمون و شاهد تفاوت معنی داری داشتند (05/0P<). به جزء شاخص SPO2/FiO2، سایر شاخص های اکسیژناسیون اثرات متقابل گروه و زمان داشتند (05/0P<). اجرای تکنیک آرام سازی پیش رونده عضلانی بر ابعاد متفاوت علایم حیاتی و شاخص های اکسیژناسیون بیماران جراحی پیوند عروق کرونر موثر بوده و استفاده از این تکنیک در جهت بهبود و ثبات آن عملی و امکان پذیر خواهد بود.