بررسی فرسودگی شغلی در بین ارائه دهندگان مراقبت های اولیه سلامت در استان مرکزی

امروزه، فرسودگی شغلی به عنوان یک سندرم روان شناختی، مشکل عمده ای به ویژه در خدمات سلامت بوده و در طیف وسیعی از ارائه دهندگان مراقبت های سلامت شناسایی شده است. این مطالعه با هدف تعیین میزان فرسودگی شغلی و بررسی ارتباط بین خصوصیات دموگرافیک با ابعاد فرسودگی در بین ارائه دهندگان مراقبت های اولیه سلامت انجام پذیرفت. این پژوهش توصیفی - تحلیلی به صورت مقطعی در سال 1397 انجام شد. نمونه آماری شامل تمام ارائه دهندگان مراقبت های اولیه سلامت (335 نفر)، شاغل در یکی از دانشکده های علوم پزشکی استان مرکزی بودند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلچ بود. از آزمون های آماری رگرسیون ساده و رگرسیون چندگانه استفاده شد. داده ها در نرم افزار آماری SPSS نسخه 23 وارد شدند. میانگین نمره خستگی هیجانی 15/5، مسخ شخصیت 4/9 و دستاورد شخصی 33/8 بود. 21/8 درصد دچار خستگی هیجانی بالا، 23 درصد مسخ شخصیت بالا و 47/5 درصد دارای دستاورد شخصی پایین بودند. رابطه آماری معنادار بین جنسیت، سابقه کار و محل خدمت با فرسودگی شغلی دیده شد. استراتژی هایی نظیر برگزاری دوره های آموزشی، ارائه خدمات مشاوره ای و مدیریت بهینه منابع انسانی به ویژه جهت زنان، شاغلین شهری و کارکنان با سابقه بالا جهت کاهش فرسودگی شغلی پیشنهاد می گردد.