تاثیر روش تدریس بازی بر رضایت و یادگیری دانشجویان مامایی در درس روانشناسی اجتماعی

بازی های آموزشی، از روش های فعال و مفرح برای تدریس و یادگیری به حساب می آیند که در رشته های مختلفی با روش های تدریس سنتی مورد مقایسه قرار گرفته است، اما برای تدریس مفاهیم روان شناسی مورد ارزیابی قرار نگرفته است. بنابراین، این مطالعه با هدف بررسی تاثیر روش بازی بر رضایت و یادگیری دانشجویان مامایی در درس روان شناسی اجتماعی انجام گرفت.

این مطالعه از نوع نیمه تجربی بود که روی دانشجویان ترم یک کارشناسی مامایی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. در دو جلسه کلاس از روش تدریس بازی و در دو جلسه دیگر از روش سخنرانی استفاده شد. برای بررسی میزان یادگیری از پس آزمون و جهت بررسی میزان رضایت دانشجویان از روش تدریس بازی از پرسشنامه رضایت از روش تدریس استفاده شد. روایی و پایایی پرسشنامه مورد تایید قرار گرفت. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 17 و آزمون تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج مطالعه نشان داد که 16 درصد دانشجویان روش بازی را جهت تدریس، عالی و بقیه متوسط و خوب دانستند. 87 درصد دانشجویان، یادگیری خود را با استفاده از روش بازی بهتر از روش های دیگر ارزیابی نمودند. میانگین و انحراف معیار نمره آزمون در روش بازی،14.82(3.66) و در روش معمول 13(3.34) بود که مقایسه این دو با استفاده از آزمون تی زوجی، تفاوت معنی داری بین دو روش را نشان داد (0.000p =).

با توجه به رضایت و یادگیری بیش تر دانشجویان در روش تدریس بازی، بهتر است برای تدریس روان شناسی مامایی از این روش بیش تر از گذشته و همراه با روش های سنتی استفاده نمود.