ارتباط هوش اخلاقی با خشم در پرستاران تامین اجتماعی

پرستاران با توجه به شغل حساس خود در معرض انواع تنش های کاری قرار دارند و این خود منجر به بروز بعضی رفتارها ازجمله خشم و خشونت می شود.خشم یکی از هیجانات پیچیده انسان و پاسخی طبیعی به ناکامی ها و بدرفتاری ها است.از طرفی عدم مهار خشم می تواند روابط بین فردی را مختل کند.هوش اخلاقی بعنوان منشوری برای راهنمایی رفتار انسان و تصمیم گیری درباره آنچه درست و نادرست است عمل می کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط هوش اخلاقی با خشم در پرستاران طراحی و اجرا گردید.

این پژوهش  توصیفی همبستگی بر روی 140 پرستار  بیمارستان های تامین اجتماعی گنبد و گرگان از طریق سرشماری انجام شد. جمع آوری داده ها توسط پرسشنامه هوش اخلاقی(لنیک و کیل)و خشم(AGQ) جمع آوری شد که اطلاعات بعد وارد نمودن در نرم افزار اماری SPSS-16توسط امار توصیفی(جداول، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی(آزمون ضریب همبستگیپیرسون، تی مستقل و انالیزواریانس) تجزیه و تحلیل شد.

میزان هوش اخلاقی 7/18+ 1/148 و میزان خشم3/13+ 5/68 بود که از نظر آماری ارتباط معنی داری مشاهده شد(p<0/01)طوری که با افزایش هوش اخلاقی میزان خشم کمتر می شد. همچنین بین مشخصات هوش اخلاقی و خشم با مشخصات دموگرافیک ارتباط معنی داری مشاهده نشد.

نشان داد با بهبود و ارتقاء هوش اخلاقی می توان میزان خشم در پرستاران را کاهش داد. لذا مسئولین و سوپروایزران بیمارستانی می توانند با برنامه ریزی و برگزاری دوره ها و کارگاه های مربوط به مسائل اخلاقی و ارتباطی ضمن افزایش هوش و نگرش اخلاقی پرستاران از ایجاد کشمکش و تضادبین پرستاران با بیماران و همکاران پیشگیری کنند..