بررسی ارتباط مقاومت آنتی بیوتیکی با تولید بیوفیلم در کلبسیلا پنومونیه جداشده از بیمارستان های شهر همدان

 نقش بیوفیلم و تولید آن توسط کلبسیلا پنومونیه به عنوان یک مرحله مهم در بیماری زایی گزارش شده است. این پاتوژن یکی از مهم ترین عوامل بیماری های وابسته به عفونت های بیمارستانی می باشد. در این راستا هدف از مطالعه حاضر، بررسی سویه های تولیدکننده بیوفیلم جداشده از جدایه های بالینی کلبسیلا پنومونیه بود.  در این مطالعه مشاهده ای، 230 نمونه بالینی مختلف که دارای عفونت باکتریایی بودند مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور جداسازی کلبسیلا پنومونیه از محیط کشت های انتخابی و آزمون های بیوشیمیایی استفاده گردید. همچنین برای مشخص کردن سویه های تولیدکننده بیوفیلم از روش کریستال ویوله و روش مولکولی استفاده شد.  از کل نمونه های بالینی مختلف، 100 ایزوله (47/43 درصد) کلبسیلا پنومونیه از طریق آزمون های افتراقی به دست آمد که از این میان، 58 ایزوله (58 درصد) از مردان و 42 ایزوله (42 درصد) از زنان جداسازی شد. نتایج حاصل از آزمون آنتی بیوگرام به روش دیسک دیفیوژن بر روی نمونه ها نشان دادند که از میان هفت دیسک آنتی بیوتیکی به کار برده شده، بیشترین و کمترین مقاومت در برابر آنتی بیوتیک ها به ترتیب به سفتازیدیم (74 درصد) و آمیکاسین (48 درصد) تعلق دارد. بر مبنای نتایج، دو ایزوله (2 درصد) دارای بیوفیلم قوی، 27 ایزوله (27 درصد) دارای بیوفیلم متوسط و 41 ایزوله (41 درصد) دارای بیوفیلم ضعیف بودند. 30 ایزوله (30 درصد) نیز قدرت تشکل بیوفیلم را نداشتند. فراوانی حضور ژن های تولیدکننده بیوفیلم در ایزوله های بالینی کلبسیلا پنومونیه بدین صورت گزارش گردید: ژن wzm (47 درصد)، ژن markA (69 درصد)، ژن pgaA (65 درصد) و ژن wbbm (47 درصد).  ژن markA دارای نقش مهمی در تشکیل بیوفیلم بوده و قادر به شناسایی انواع بیوفیلم در سویه های کلبسیلا پنومونیه می باشد و می توان با استفاده از آن باکتری های دارای قدرت بیوفیلم ضعیف، متوسط و قوی را شناسایی کرد.