بررسی تاثیر هیومیک اسید و روش های مختلف بیوپرایمینگ بذر بر خصوصیات مرفوفیزیولوژیکی گندم دیم در شرایط آبیاری تکمیلی

به منظور بررسی تاثیر هیومیک اسید و روش های مختلف بیوپرایمینگ بذر بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه گندم دیم رقم ایوان در شرایط آبیاری تکمیلی آزمایشی به صورت کرت های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در استان کرمانشاه انجام شد. آبیاری شامل: دیم خالص (تیمار شاهد) و آبیاری تکمیلی در کرت اصلی، هیومیک اسید شامل: عدم مصرف و مصرف در کرت فرعی و عامل بیوپرایمینگ بذر شامل: پرایم با قارچ مایکوریزا، پرایم با مخلوط باکتری PGPR، پرایم با فلاوباکتریوم، پرایم با مایکوریزا+PGPR، پرایم با مایکوریزا+ فلاوباکتریوم و عدم پرایمینگ در کرت فرعی فرعی قرار گرفت. اثر اصلی آبیاری تکمیلی، هیومیک اسید و روش های بیوپرایمینگ بذر بر تمامی صفات معنی دار شد. تیمار آبیاری تکمیلی بالاترین مقدار عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت (HI)، تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبله و ارتفاع بوته را به ترتیب با 139/3518، 5/10200 کیلوگرم در هکتار، 339/34 درصد، 944/12، 028/29 و 944/99 سانتی متر را بخود اختصاص داد. تیمار مصرف هیومیک اسید بیشترین مقدار عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت (HI)، تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبله و ارتفاع بوته را به ترتیب با 778/3393، 278/10136 کیلوگرم در هکتار، 356/33 درصد، 444/12، 583/27 و 639/98 سانتی متر را داشت. تیمار بیوپرایم توام بذر با قارچ مایکوریزا و مخلوط باکتری های PGPR (Pseudomonas+Azospirillum+Azotobacter) بیشترین مقدار عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت، تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبله و ارتفاع بوته را به ترتیب با 167/3887، 25/10703 کیلوگرم در هکتار، 167/36 درصد، 5/14، 0/33 و 5/105 سانتی متر را داشت.