اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر علائم نقص توجه/بیش فعالی و تعلل ورزی تحصیلی نوجوانان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی

درمان پذیرش و تعهد، اخیرا در درمان کودکان و نوجوانان مورد توجه قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر علائم نقص توجه/بیش فعالی و تعلل ورزی نوجوانان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی بود.
در قالب یک طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل 16 نوجوان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی از بین مراجعان مراکز روانپزشکی و درمانی شهر تبریز و با توجه معیارهای ورود انتخاب شده و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش یا کنترل جایگزین شدند (هر گروه 8 نفر). پرسش نامه علائم مرضی کودک (CSI-4) و آزمون تعلل ورزی تحصیلی سواری بر روی هر سه گروه اجرا شد و سپس نوجوانان گروه آزمایش در 10 جلسه هفتگی انفرادی درمان پذیرش و تعهد شرکت کردند، در حالی که گروه کنترل در این مدت هیچ مداخله ای دریافت نکرد و سپس ابزارهای پژوهش مجددا بر روی همه نفرات اجرا شد.
نتایج تحلیل کواریانس مربوط به اثربخشی درمان پذیرش و تعهد نشان داد که تاثیر این مداخله بر نقص توجه معنادار نبوده، ولی بر بیش فعالی/تکانشگری معنادار است. همچنین طبق یافته های مربوط به اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر تعلل ورزی حاکی از کاهش تعلل ورزی عمدی، ناشی از خستگی و بی برنامگی و نمره کل تعلل ورزی در مرحله پس از درمان بود.
یافته های تحقیق حاضر حاکی از اثربخشی پذیرش و تعهد بر علائم بیش فعالی/تکانشگری این اختلال و همچنین تعلل ورزی بوده و نویدبخش است.