تحلیل ساختار گرایانه منازعه ایران-عربستان سعودی

تحلیل جدال های امنیتی ایران عربستان از منظر ساختاری اهتمام این مقاله است. طبق تئوری نو واقع گرایی قدرت هایی چون ایران عربستان همواره با منازعات ساختاری دست به گریبان اند. دغدغه اصلی این پژوهش چنین نسج یافت: الف) عدم تعادل در ساخت مثلثی قدرت منطقه ای (خاورمیانه) با فروپاشی قدرت عراق در سال 2003 از منظر نو واقع گرایی باعث تشدید جدال میان ایران و عربستان شده است. ب) شکل گیری رقابت آمریکا به عنوان قدرت برتر نظام بین الملل با ایران به عنوان یک نیروی بزرگ  بر روابط ایران و عربستان به عنوان قدرت درجه دوم منطقه ای، تاثیری بسزا داشته است. یافته ها حاکی است که منازعه ایران عربستان از تقارن تعارض های توامان نظام بین الملل با زمینه های تضاد منطقه ای ناشی شده است. با توجه به اینکه ایران عربستان به لحاظ هویتی دارای زمینه های منازعه تاریخی هستند، تنازعات رنگ و بوی فرقه ای به خودگرفته است. از این منظر، گسل های ساختی نیز در شکل منازعه ایدئولوژیکی پدیدار شده زیرا جدال هویتی نه یک علت بلکه نوعی پیامد است که در شکل نبرد فرقه ای بازنمایی شده است.