چرا در ایران به دیپلمات های سلامت آموزش دیده بیش از پیش نیاز داریم؟

مفهوم دیپلماسی سلامت جهانی، برای اولین بار در سال 1851 زمانی که کشورهای اروپایی در اولین کنفرانس بهداشت درباره همکاری و هماهنگی برای بیماری های وبا، طاعون و تب زرد گرد هم آمده بودند، به طور عملیاتی به کار گرفته شد. از آنجایی که کشور ایران، با قرار گرفتن در منطقه پر تنش خاورمیانه با چالش ها و مسائل زیادی، به ویژه مسائل زیست محیطی(پدیده ریزگرد ها، خشکسالی)، مسائل اقتصادی و تحریم ها و جنگهای متعدد منطقه ای مواجه می باشد، نیازمند دیپلمات های متخصص، همراه با دوره های آموزشی در زمینه ارتباطات و مسائل بهداشتی، روند مذاکرات، مهارت زبان دیپلماسی و مهارت دیپلماسی فرهنگی ، اقتصادی و امنیتی می باشد، تا بیشترین منافع را از پتانسیل شکل گیری روابط دیپلماتیک در حوزه سلامت به دست بیاورد. با توجه به جایگاه استراتژی دیپلماسی سلامت در مقطع کنونی، در کشور ایران و اهمیت آموزش مهارتهای دیپلماسی برای دیپلمات ها، ایجاد دوره های آموزشی، برای آینده دیپلمات های سلامت در حوزه دیپلماسی ضروری می باشد، به گونهای که زمینه آموزش مهارت های دیپلماسی ، مذاکره و علوم مرتبط متناسب را برای یک دیپلمات فراهم کند.