اثر لیزر درمانی کم توان، ورزش درمانی و دارو درمانی بر روی سندرم درد میوفاشیال در ناحیه عضله ذوزنقه ای فوقانی: یک کارآزمایی بالینی

از آنجایی که سندرم درد میوفاشیال در ناحیه عضله ذوزنقه ای شایع است، لذا هدف این مطالعه، تعیین و مقایسه اثر لیزر درمانی کم توان، ورزش درمانی و دارو درمانی بر روی سندرم درد میوفاشیال در عضله ذوزنقه ای فوقانی بیماران مراجعه کننده به کلینیک های طب فیزیکی اصفهان در سال 1392 بود. در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 44 بیمار به طور تصادفی به دو گروه ورزش و دارو (24 نفر) و لیزر، ورزش و دارو (20 نفر) تقسیم شدند. علائم براساس مقیاس آنالوگ بصری(Visual Analogue Scale; VAS)، شاخص از کار افتادگی گردن(Neck Disability Index; NDI)  و شاخص درد و از کار افتادگی شانه (Shoulder Pain and Disability Index; SPDI) در سه مرحله قبل از درمان، بلافاصله بعد از درمان و یک ماه بعد از درمان ارزیابی شدند. از آزمون t مستقل و آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. تفاوت معنی داری در گروه های مورد مطالعه از نظر VAS، NDI و SPDI، قبل و بعد از شروع درمان مشاهده شد (001/0>P). بلافاصله پس از درمان، لیزر درمانی نسبت به گروه کنترل، اثر مطلوب تری بر روی VAS داشت (032/0=P). با این حال، ارزیابی انجام شده یک ماه پس از درمان، تفاوتی معنی دار در سه مقیاس را در دو روش درمانی نشان نداد (05/0<P). باتوجه به نتایج، روش ورزش و دارو و روش لیزر، ورزش و دارو در درازمدت اثر مشابهی بر تسکین درد و رفع علائم بیماران دارای سندرم درد میوفاشیال دارند، اما بلافاصله پس از درمان، روش لیزر، ورزش و دارو نتایج مطلوب تری بر روی مقیاس آنالوگ بصری ایجاد می کند.