تاثیر فعالیت استقامتی شدید بر بیان ژن فاکتور 2 افزایش دهنده میوسیت های نوع C در عضلات کند و تند انقباض موش صحرایی نر: یک مطالعه تجربی

فاکتور 2 افزایش دهنده میوسیت های نوع c (MEF2c) موجب فعال سازی ژن های عضله کند انقباض می شود که در فعالیت استقامتی نقش دارند. هدف این مطالعه، تعیین اثر یک دوره فعالیت استقامتی شدید بر بیان ژن MEF2c  در عضله اسکلتی تند و کند انقباض موش صحرایی نر نژاد ویستار است. در مطالعه تجربی حاضر 14 موش صحرایی (24±231 گرم) بعد از آشناسازی به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (7 سر) و تجربی (7 سر) تقسیم شدند. گروه تجربی یک برنامه استقامتی (30 متر در دقیقه، 50 دقیقه در جلسه، 6 جلسه در هفته به مدت 14 هفته) را روی تردمیل اجرا کرد. 48 ساعت پس از پایان آخرین جلسه بی هوش و تشریح شدند. عضله نعلی (کند انقباض) و عضله بازکننده بلند انگشتان (تند انقباض) خارج و با استفاده از روش واکنش زنجیره پلی مراز میزان بیان ژن MEF2c اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری t مستقل داده ها تحلیل شدند. بیان ژن MEF2c در عضله تند انقباض گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری بیش تر بود (001/0=p) و بیان ژن MEF2c در عضله نعلی گروه تجربی نسبت به گروه کنترل پس از 14 هفته فعالیت استقامتی به طور معنی داری افزایش یافت (022/0=p). فعالیت استقامتی شدید موجب افزایش بیان ژن MEF2c در عضلات اسکلتی تند و کند انقباض می شود و این تغییر بیان ژن، احتمالا زمینه کسب خصوصیات استقامتی در هر دو عضله را فراهم می کند.