تاثیر سینرژیستیک نایسین و اسانس دارچین (Cinnamomum verum) بر رشد لاکتوکوکوس گارویه (Lactococcus garvieae) در فیله قزل آلای رنگین کمان

بیماری لاکتوکوکوزیس به علت لاکتوکوکوس گارویه در مزارع پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان، یکی از مهم ترین باکتری های بیماریزای مشترک بین ماهی و انسان به حساب می آید. هدف این مطالعه، ارزیابی اثر اسانس دارچین (Cinnamomum verum) و نایسین در کنترل رشد لاکتوکوکوس گارویه (Lactococcus garvieae) بود. در این بررسی، اسانس گیاه دارچین به روش تقطیر با بخار با دستگاه کلونجر تهیه شد. جهت آماده سازی نایسین از اسید کلریدریک 02/0 نرمال استفاده شد. غلظت های (0، 4/0 و 8/0 درصد) اسانس دارچین و (µg/ mL 0، 25/0 و 75/0) نایسین و ترکیب غلظت های فوق با هم به فیله های قزل آلای رنگین کمان اضافه شد. شمارش باکتری ها به ازای هر گرم در روزهای 0، 3، 6، 9، 12 و 15 پس از تلقیح صورت پذیرفت. در نمونه های نگهداری شده در دما ºC 4، رشد باکتری هنگام استفاده اسانس دارچین یا نایسین به تنهایی تا روز پانزدهم به تعویق افتاد و در مورد دارچین میزان رشد باکتری در دو روز نهم و پانزدهم به زیر log cfu/g 2 رسید. ترکیب µg/ mL 8/0 نایسین و 75/0 درصد اسانس دارچین توانست در روز سوم رشد را به تعویق بیاندازد. در دمای  8 درجه سانتی گراد، نایسین و اسانس دارچین به حالت مجزا و در حال ترکیب (مشابه ºC 4) تا روز ششم توانستند جلوی رشد باکتری را بگیرند. همچنین نتایج نشان داد ترکیب نایسین و اسانس دارچین به شکل معنی داری (05/0>P) عملکرد بالاتری در مقایسه با حالت منفرد آن ها داشت. نتیجه گیری نهایی: نایسین و اسانس دارچین رشد لاکتوکوکوس گارویه را به خصوص در غلظت 8/0 درصد اسانس و  µg/ mL 75/0 نیسین در فیله قزل آلای رنگین کمان مهار کردند.