طراحی پارک در مقیاس کودکان در راستای استفاده ی همسان کودکان معلول در کنار سایر کودکان و تقویت خلاقیت آنان

کودک در دنیای امروز جایگاه بسیار ویژهای دارد. در کشورهای پیشرفته روش های آموزشی را در جهت شکوفایی استعدادهای بالفطره کودکان تعیین می نمایند. کودکان جهت رشد نیاز به شناخت توانایی ها و نیازهای روحی و جسمی و پتانسیل های درونیشان دارند. بدین منظور به فضایی نیاز دارند که بتوانند آزادانه در آن بازی کنند و خود با توجه به فطرت خویش به جستجو و تجربه بپردازند؛ اما در شهرهای کنونی با افزایش جمعیت و نیاز به اماکن مسکونی و تخریب خانه های ویلایی و تبدیل آنها به آپارتمان ها سبب شده که فضای باز و امن و مناسب کمتری برای فعالیت های کودکان یافت شود. کودک امروز به دلیل عدم ایمنی و امنیت محیط شهری در اتاق کوچکی در آپارتمان محبوس شده است. درحالیکه او فضایی میخواهد تا خال حضور طبیعت را در زندگی اش پر کند و مکانی که بتواند زمینه مناسب برای پرورش و رشد استعدادهایش را فراهم کند. “پارک کودک“ پارکی است، در مقیاس کودکان(رده سنی 0-82 سال) که با تلفیق معماری و طبیعت، سبب ایجاد فضاهای انعطاف پذیرو متنوع می شود و این امکان را برای کودکان به همراه والدین ایجاد می کند. در این مقاله تالش شده است تا فضاهایی صرفا در مقیاس کودکان، با تاکید بر بهره گیری از قابلیت های محیطی و آموزشی به منظور پی بردن به استعدادها و علایق آنها و رویکردی جهت ارتقاء خلاقیت و حس بازی انگیزی در آنان با تدابیر استفاده ی همسان کودکان معلول در کنار سایر کودکان همچنین ایجاد محیط تفریحی چندمنظوره همگام با فعالیت های آموزشی برای رشد خلاقیت به همراه استفاده از پوشش گیاهی مناسب و باال بردن انتخاب و تصمیم گیری کودکان مهیا شود.