رابطه علی انواع سکوت سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی: نقش میانجی هویت سازمانی

سازمان ها و به طور خاص سازمان های ورزشی به کارکنانی نیاز دارند که از نظر رفتار شهروندی سازمانی، در سطح بالایی قرار داشته باشند تا بتوانند خدمات با کیفیتی به مشتریان ارائه دهند و با جلب رضایت آنان، به اهداف سازمان دست یابند. این نوع رفتار نیازمند عدم سکوت کارکنان در جهت منافع سازمان می باشد. لذا هدف از انجام پژوهش حاضر، آزمون مدل ارتباط علی انواع سکوت سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خوزستان با توجه به نقش میانجی هویت سازمانی بود. طرح پژوهش حاضر توصیفی، از نوع همبستگی می باشد. جامعه ی آماری پژوهش حاضر شامل کلیه ی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خوزستان بود که از این جامعه ی آماری، نمونه ای به حجم 201 نفر بر اساس جدول کرجسی و مورگان به روش نمونه گیری تصادفی ساده برای شرکت در پژوهش انتخاب شد. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های سکوت سازمانی (داین و همکاران)، هویت سازمانی (چنی) و رفتار شهروندی سازمانی (پودساکوف و همکاران) استفاده شد. تمامی پرسشنامه ها از پایایی و روایی قابل قبولی برخوردار بودند. تحلیل داده ها به کمک مدل یابی معادلات ساختاری صورت گرفت و نرم افزارهای SPSS و AMOS ویراست 22، به کار گرفته شد. نتایج پژوهش در ارتباط با برازش مدل پیشنهادی حاکی از آن بود که مدل از برازش مطلوبی برخوردار است. یافته های حاصل از تحلیل مسیرهای مستقیم نشان دادند که بین سکوت سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی کارکنان، رابطه ی منفی و معنی دار و نیز بین هویت سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی، رابطه ی مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج بوت استراپ برای مسیرهای واسطه ای نشان داد که هویت سازمانی قادر است در رابطه ی بین ابعاد سکوت سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی نقش میانجی ایفاء کند. در مجموع نتایج این پژوهش حاکی از آن است که سکوت سازمانی و هویت سازمانی نقش تعیین کننده ای بر رفتار شهروندی کارکنان دارند. از این رو، به مدیران و مسئولین سازمان ها پیشنهاد می شود که به منظور افزایش رفتارهای شهروندی در کارکنان، تاثیرات نامطلوب سکوت سازمانی را کاهش دهند و احساس هویت سازمانی را در کارکنان ایجاد کنند.