ارتقاء عملکرد کارکامین در جلوگیری از پوسیدگی دندانی با استفاده از بارگذاری در نانوذرات

: هدف از این تحقیق ارتقا خواص کارکامین جهت به کارگیری در بهداشت دندان می باشد. بدین منظور نانوسامانه های نشاسته حاوی کارکامین جهت ارتقاء خصوصیات اتصالی و برهمکنش با مینای دندان از یک سو و اثربخشی بهینه ضد استرپتوکوکوس موتانس از سوی دیگر ساخته شد.
نوع مطالعه پژوهش آزمایشگاهی است. روش سنتز نانوذرات با روش ترسیب و ژل سازی یونی بود. مشخصه یابی نمونه ها با میکروسکوپ الکترونی روبشی، پخش نور پویا و هم چنین پتانسیل زتا بود. سپس آزمایش های MIC به منظور بررسی عملکرد نانوذرات حاوی کارکامین بر روی باکتری استرپتوکوکوس موتانس مورد مطالعه قرار گرفت. میزان جذب نانوذرات حاوی دارو بر روی هیدروکسی آپاتیت بررسی گردید و در انتها رهایش دارو از نانوسامانه نیز مورد ارزیابی قرار گرفت.
قطر متوسط ذرات 1/61 نانومتر و پتانسیل زتای این نانوذرات 7/14- میلی ولت بود. میزان بارگذاری در نانوذرات نیز برابر با 59/24 درصد بود که از طریق قرائت جذب نوری و از روی منحنی استاندارد کارکامین محاسبه شد. حداقل غلظت مهار کننده (MIC) علیه استرپتوکوکوس موتانس برای نانوذرات نشاسته و کارکامین خالص به ترتیب برابر با 204/0 و 438/0 میلی گرم بر میلی لیتر بود. هم چنین مشخص شد که نانوذرات نشاسته دارای اثر بازدارندگی از تولید بیوفیلم باکتری نیز می باشند.
نانوسامانه های نشاسته حاوی کارکامین باعث ارتقاء خصوصیات اتصالی و برهم کنش با مینای دندان شده و از پوسیدگی دندانی ناشی از استرپتوکوکوس موتانس جلوگیری می کنند.