تاثیر هشت هفته تمرینات اصلاحی جامع در آب، بر درد، دامنه حرکتی و استقامت فلکسورهای گردن، در مردان مبتلا به سندرم متقاطع فوقانی

سبک زندگی و استفاده مداوم از تکنولوژی های ارتباطی سبب شیوع سندرم متقاطع فوقانی شده است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر هشت هفته تمرینات اصلاحی در آب بر درد، استقامت عضلانی و دامنه حرکتی اندام فوقانی مردان مبتلا بود.
در این مطالعه نیمه تجربی، پس از غربالگری، 30 دانشجوی دارای سندرم، به صورت هدفمند انتخاب و تصادفا در گروه تجربی (14 نفر) و کنترل (16 نفر) قرار گرفتند. قبل و پس از مداخله، درد با مقیاس VAS، دامنه حرکتی گردن و شانه، با زاویه سنج و استقامت عضلات گردن با تست استقامت عضلانی، اندازه گیری شدند. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS Inc., Chicago, IL; version 18 در سطح معناداری 05/0 انجام شد. جهت مقایسه  درون گروهی از آزمون t- وابسته و جهت مقایسه  اختلاف میانگین های بین گروهی از آزمون t- مستقل استفاده گردید.
نتایج نشان داد، گروه تجربی در استقامت عضلات فلکسور گردنی (0001/ >P)، دامنه حرکتی گردن (0001/ >P)، و دامنه حرکتی شانه (0001/ >P)، بهبودی معناداری داشته اند. هم چنین، مقایسه  اختلاف میانگین های بین گروهی، در فاکتورهای استقامت عضلات فلکسور (0001/0P<)، و دامنه حرکتی گردن (0001/ >P)، کمربند شانه (0001/ >P)، و درد گردن (0001/ >P)، تفاوت معناداری را نشان داد.
بنابر نتایج مطالعه، احتمالا استفاده از محیط آب به همراه پروتکل اصلاحی، می تواند در افزایش استقامت عضلانی، دامنه حرکتی وکاهش درد افراد مبتلا به سندرم متقاطع فوقانی، تاثیر مضاعفی بر جای بگذارد و به عنوان روشی موثر آن را به متخصصین توصیه نمود.