برآورد شاخص مرگ مادر در ایران در فاصله ی سالهای 89 تا 93 با روش صید-بازصید(Capture-Recapture)

همبستگی شدید میان نرخ مرگ مادران در یک جامعه و شاخص های توسعه یافتگی باعث شده که شاخص مرگ مادر به عنوان یکی از نشانگرهای توسعه یافتگی در جامعه درنظرگرفته شود. یکی از مشکلات موجود در داده های حاصل از منابع ثبت داده های مرگ مادر، کم گزارش دهی یا به طور کلی کم شماری است که ناشی از نادر بودن رخداد در جامعه هدف و گوناگونی منابع اطلاعاتی برای اندازه گیری مرگ مادر می باشد. در مطالعه حاضر، از روش تحلیل صید-بازصید سه منبعی استفاده شد. این روش می تواند مقدار کم گزارش دهی منابع مختلف جمع آوری داده ها را محاسبه کند. حجم نمونه مطالعه حاضر شامل همه موارد مرگ مادر بود که در فاصله ی سال های 1389 تا 1393 در نظام کشوری مراقبت مرگ مادر، سازمان ثبت احوال کشور یا نظام ثبت مرگ کشوری ثبت و گزارش شده است. مدل های لگاریتم خطی، روش رویکرد پوشش نمونه ای و استفاده از مقدار معیارهای اطلاعاتی Akaike مدل های برآورد جمعیت به روش صید-باز صید می باشند که در مطالعه حاضر استفاده شد. میزان مرگ مادران از سال 89 تا 93 به ترتیب 19 / 29، 24/53 ،23/99 ،25/90 و 81 / 22 در یکصد هزار تولد زنده برآورد شد. همچنین، میزان پوشش سه منبع در فاصله سال های 89 تا 93 به ترتیب 73، 83، 82، 80 و 83 درصد تخمین زده شد. در نهایت، نتایج مطالعه حاضر مشخص می کند که با استفاده از سه منبع و کاربرد روش صید-بازصید می توان در مقایسه با استفاده از هریک از منابع به تنهایی، تخمین یا برآورد بهتری از تعداد موارد مرگ مادری دست آورد.