ارزیابی آنتی ژن های پروتواسکولکس در تشخیص هیداتیدوزیس، قبل و بعد از عمل جراحی

اکینوکوکوزیس بیماری انگلی مشترک بین انسان و حیوانات است که بر اثر ابتلاء به مرحله لاروی انگل اکینوکوکوس گرانولوزوس ایجاد گردیده و دارای انتشار جهانی می باشد. یکی از مشکلات مهم بیماران پس از جراحی احتمال عود بیماری است. به همین دلیل لازم است به منظور ارزیابی موفقیت یا شکست در درمان، بیمار به مدت طولانی مورد ارزیابی و پیگیری قرار داده شود. برای تهیه آنتی ژن این انگل پروتواسکولکس های، کیست های تازه از کشتارگاه جمع آوری و پروتواسکولکس ها از این کیست ها استخراج شد. از مجموع 180 سرم، 41 سرم مربوط به بعد از جراحی، 69 نمونه سرم بیماران قبل از جراحی، 50 نمونه شاهد سالم و 20 نمونه سرمی هترولوگ جمع آوری شد. در انتها آنتی ژن تهیه شده با روش های SDS-PAGE و وسترن بلات مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان حساسیت آنتی ژن 38 کیلو دالتون در بیماران مبتلا به انواع کیست ها قبل و بعد از جراحی به ترتیب 67 و 83 درصد تعیین گردید. اختصاصیت آنتی ژن 38 کیلو دالتون در تشخیص بیماران هیداتیکی 100 درصد تشخیص داده شد و مشاهده گردید که تمامی بیماران مبتلا به کیست کبدی با یکی از آنتی ژن های پروتواسکولکس واکنش نشان داده اند در حالی که در بیماران مبتلا به کیست ریوی این رقم 66/6 درصد تشخیص داده شد.  آنتی بادی های اختصاصی IgG1 ,IgG و IgG4 مهمترین آنتی بادی ها در تشخیص سرولوژیک اکینوکوکوزیس در مرحله فعال بیماری هستند و آنتی بادی های زیر کلاس IgG و بویژه IgG4 جهت پیگیری بیماران پس از عمل جراحی مناسب تر تشخیص داده شدند.